Led

Ovo je priča u čijem središtu su životi arhetipskih junaka, koja na metaforičan način odslikava neumitno zatiranja korena jedne srpske porodice, odumiranje i nestanak zaselaka i sela u prelepoj Šumadiji, u najlepšem delu centralne Srbije, sedamdesetih godina prošlog veka...

Led je apoteoza odanosti i ljubavi.

U osnovi dramskog zapleta priče, koja je smeštena u epohu lažnog blagostanja Jugoslavije u poslednjoj deceniji Titovog života , 1976. godine, u šumadijskom selu Radomilje živi dvadesetogodišnji seljak Milivoje (Momčilo Otašević), sa majkom Stanom (Nela Mihailović), deda Životijem (Bata Živojinović) i babom Savetom (Olga Odanović).

Kob i slutnja tragične pogibije njegovog oca (Nedeljko Bajić) u majdanu, deset godina pre, kad je Milivoje bio dečak - razdire ga i proganja. Prikrivena ljubav njegove majke sa gastarbajterom Miroslavom (Nenad Jezdić), čija je kuća u dolini preko brda, pojačava dramatiku i neizvesnost njegovog  prevrtanja po prošlosti.

Reč reditelja

Led je poetična elegija o ljudima razapetim između neba i zemlje - film stanja, unutarnjih nemira i najtananijih strepnji, atmosfere, nostalgije i sete. To je priča o izgubljenoj sreći i snovima, o strahovima i prolaznosti, o nadmoći sudbine i prirodnih zakona, o blagodarnosti i surovosti prirode, o nemoći čoveka da istu promeni i da utiče na putanje sopstvenog  života.

Svojim univerzalnim porukama Led snažno afirmiše osnovne vrline i vrednosti života, ljubavi, iskrenosti, pravde, dostojanstva, časti, dobrote, poštenja...

Izvor: http://www.rts.rs